(Lyka wbiega między drzewa. Nagle staje i węszy.)
Hm.. Coś tu jest...
(Podąża za zapachem. Po chwili zauważa trzy młode jelonki bawiące się wesoło. Rozgląda się. Nie zauważa w pobliżu jelenia ani łani. Szybko skacze na najbliższego jelonka. Chwyta go za gardło. Pozostałe dwa uciekają. Lyka odchodzi w kierunku jaskini watahy)

Nie musisz, zaraz wrócę!
(odkrzykuje i zaczyna biec.)

Lis?
(wyciąga nos w stronę nory, wciąga powietrze i krzywi się nieznacznie.)
Wieesz... Wolę jelenie. Idź zjeść, ja zaraz do ciebie dołączę.
(odchodzi w stronę lasu na małe polowanie.)

Tak.
(przytula Balta.)

(Lyka podchodzi cichutko do Balta, a potem mówi mu do ucha.)
Bu!